رواية صفقة عمري الفصل الثاني 2 بقلم ياسمين سمير
#البارت_التانى
وقفنا المره الى فاتت ان روعه سابت ريم وراحت ل قاسى
*نكمل 👍
ريم :انتى ي بنتى راحه فين
روعه وهيا توجه الكلام ل قاسم :بص ي عم انت انت شكلك مش بتتكلم اصلا انا مش هركب معاك وامشى بقا احسنلك
قاسم :لا رد
روعه :هاااااى انا واقفه وبكلمك
قاسم :لا رد
روعه :لا دا انت رخم بقا
للتجهه الى الارض وتاتى بحجر
ريم :روعه بطلى هبل انتى ي بت
لترميه على ازاز السياره
روعه :اتفضل امشى بقا
قاسم بدون اى تعبيرات يتجه الى السياره ويتركها
ريم :انتى غبيه
روعه :اسكتى هو الناس دى عايزه كدةا الى يديهم على دماغهم
ريم :والله قلقت عليكى
روعه :من اى ؟
ريم :من سكوته دا
روعه :دا اخرس
ريم :انتى حماره لو انتى مش بتفهمى عرفينى انا زى صحبتك بردو
روعه :لى يعنى
ريم :اخرس ازاى امال مين الى كان بيتكلم يوم كتب الكتاب وكان بيقول ورا المأذون ؟
روعه :اااااه يالهوووى نسيت صح وانا الى كنا مفكراه اخرس
ريم :امال انتى داخله علم رياضه ازاى
روعه :سوانى سوانى اى علاقته؟
ريم :صبرنى يارب امشى ي روعه علم رياضه ي حبيبتى بتقى عايزه دماغ شغاله وانتى ذاكرتك ذاكره سمكه اصلا
روعه وهيا يضع يديها على راسها :حاسه انى بقيت غبيه استنى بقا اما ارن على روان
ريم :هتلقيها ف الدرس
روعه :غريبه يعنى عرفتى ازاى
ريم :انتى عا فه انى مش بحب تصرفاتها بس هيا صحبتنا
روعه :انا مش عارفه هتبطل كلامها دا امتا
ريم :طب يلا نمشى بقا
ليذهبان الى الڤيلا
روعه :انا حاسه انك الى صاحبه البيت مش انا
ريم :ههههه اتفضلى اتفضلى دا زى بيتك انا داخله المطبخ عصافير بطنى بتصوت
روعه :هيا دى عصافير دى كلاب
ريم :مش هرد عليكى دا مش لاجلك دا لاجل البيت الى اعدين فيه بس
روعه وهيا تصعد ؛مش معقول بجد
لتغير ملابسها وتقوم بفك شعرها لينسدل على ظهرها
روعه :ي ريم انفضى بقا كل دل بتجيب الفطار
ريم ؛مفجوعه استنى
ترن ترن
ريم :ردى ي بت لو ماما قوللها هفطر واروح
روعه :الو ايوا ي روان
روان :روعه ؟انتى مع ريم
روعه :لا دا ريم الى عندى ف البيت
روان :تمام انا كدا كدا قريبه منكم متفطروش غير لما اجى ماشى
روعه :تمام ماشى
ريم وهيا تضع الاطباق على السفره :روان
روعه :اه جايه تفطر
ريم :طب قومى لفى شعرك يلا
روعه :انتى محسسانى انه سر لو حد عرفه هموت
ريم :ايوا ويفضل سر البت دى انا مش بطمنلها وكلام عمتك لازم تمشى عليه
روعه وهيا تنظر الى العدم:عمتى
ريم :قومى ي روعه قومى
ترن ترن
ريم :خاليكى هفتح
روان :اذيكم
ليجلسو للافطار
بعد الفطار
روان :ياااه الفطار برد ميحلاش غير مع الصحاب
روعه :اه والله فعلا
روان :شوفتى اى الى حصل امبارح بليل
ريم بصوت واطى :بدءنا
روان وهيا تخرج هاتفها :الصور دى بقا اتصورنها انا واحمد واحنا بره
ريم :ايوا عايزه توصلى ل اى
روان :انا هتكلم معاكم بصراحه بقا احمد ي روعه معجب بيكى وطبعا انت فاهمه يعنى نظراته وتلميحاتى
روعه :وانتى عارفه ردى ي روان
روان :والله بيحبك
ريم :اقولك حاجه تخاليكى تسكتى خاااالص روعه مكتوب كتابها
روان بصدمه :ااااى
روعه بصوت واطى :الله يخربيتك ي شيخه
روعه :اه وهنتجوز بعد الامتحانات او بمعنى اصح همشى معاه
روان :مين دا ابن مين بيشتغل اى
ريم :وانتى يهمك ف اى مين ولا ابن مين وعلى فكره هو مش دكتور ولا مهندس هو صاااااااحب شركه
روان :صاحب شركه ؟
روعه :ررررررريم بصى ي روان انا دلوقتى عارفه انك مستغربه ان مكتوب كتابى بس دا قدرى ومتساليش لى تمام ويلا قووومو بقا روحو عايزه اذاكر مش راحه دروس النهارده يلا
ليخرجنا لتندمج روعه ف مذاكرتها لتفاجأ بجرس ياتى من الخارج
روعه بخضه :مين مين اى دا بره يارب هو اى الخوف دا اكيد البت ريم الغبيه دى قولتلها كذا مره ترن عليا الاول
لتخرج الى الحديقه
روعه وهيا تقترب من الباب وبيدها مسدس :مين
لا رد
روعه :مين
لا رد
لترى ظرف ابيض بالاسفل لتفتحه
"الى حصل النهارده ميتكررش تانى ولما افتح الباب تركبى غصب عنك دلوقتى انتى على ذمه راجل تخرجى بالنقاااب ولا هتشوفى وش تانى دا لو انتى عايزه تكملى ف الثانويه "
لتقوم بفتح الباب سريعا لا ترى شئ
لتدخل الى الدخل
ف الصباح
ريم :اى دا اى الاحترام دا
روعه :خدى اقرئ يختى
ريم :طب والله الواد دا رجوله
روعه :رجوله اى الالفاظ دى
ريم :على فكره هو بره هو بينام هنا
روعه :بينام هنا اى انتى غبيه
ريم :لا اقصد ف العربيه بره
روعه :معرفش يلا عشان منتاخرش
ليخرجان ولم ينظر اليها قاسم ولا نظره
روعه وهيا بجوار ريم :احم احنا علينا درس الساعه ... يوم ...ويوم.... المكان... وكمان يوم .... علينا الساعه..... والمكان..... الباقى بقا هقولك بكره
ريم بصوت واطى:هو انتى مفكراه السواق بتاعنا
روعه :اسكتى عامل فيها سى السيد انا بقا هعرفه مين روعه
لتمر الايام وتنتهى الامتحانات
اخر يوم تقف روعه وريم امام البنيه السكنيه التى توجد بيها ريم
روعه بدموع :هتوحشينى
ريم بدموع :انتى اكتر خالى بالك من نفسك ومتخاليش حد يشوف شعرك
لتلف هذى الجمله اذان قاسم الموجود بالقرب منهم
روعه بضحك وسط دموعها :بحبك اوووى
قاسم ف سره :ماله شعرها ؟
ليذهبان قاسم وروعه
روعه تنزل من السياره :عن اذنك
قاسم وهو ينزل من السياره :روعه
روعه وهيا تنظر اليه :انت قولت اسمى صح
قاسم :اه
روعه :نعم
قاسم :هنسافر النهارده بليل نوصل على الصبح ان شاء الله عشان اهلى ف البلد عاملين فرح
روعه :هنسافر مش انت كنت قايل هنسافر بكره
قاسم :مش هتفرق.
روعه :هو احنا هنروح غين عشان انت قولت بلد واهلك بلد اى
قاسم :هو محدش عرفك حاجه ؟
روعه :حد مين
قاسم :اقصد ابوكى امك اى حد
روعه :اااااه لا انا عايشه هنا لواحدى
قاسم وهو ينظر الى الفيلا :لواحدك؟
روعه ؛صغيره
قاسم :اه
روعه :لا عادى بلد اى
قاسم :انا من الصعيد واهلى ف البلد هيعملو فرح وهتروح بالنقاب على فكره
روعه :صعيد
قاسم :ماله الصعيد
روعه والدموع بدءت تظهر :على رايك ماله هنا لواحدى هبقا هناك لواحدى عن اذنك
ليأتى المساء وتخرج روعه بحقيبه ملابسها وترتدى النقاب
ليأخد منها قاسم الحقيبه وتستدير روعه الى البيت وتنهمر ف الدموع :مع السلامه ي عمتو خالى بالك من نفسك هتوحشينى
قاسم :نمشى
روعه وهيا ترفع يديها مودعا المنزل
بعد وقت من السير
قاسم :ممكن ترفعى النقاب
روعه ترفع نقابها :اخيرا
قاسم بصوت رجولى :هو خانقك اوووى
روعه :مش حكايه كدا بس انت فرضتو عليا انا كان نفسى البس النقاب جدا. ..... هو انا ممكن اسالك سؤال يعنى
قاسم :قولى
روعه :هو اى الى خاليك تتجوزنى عشان شغل مع بابا صح ؟
قاسم وهو يتذكر كلام ابيها
مجدى :تتجوز بنتى
قاسم :حاجه شكل كدا
روعه :طب هو احنا يعنى يعنى يعنى
قاسم :يعنى اى كملى
روعه :هنتجوز يعنى
قاسم :امال راحين فين دلوقتى
روعه بخضه :لا لا مش عايزه
قاسم :بسسس مسمعش صوتك
روعه بدموع وهيا تنظر الى الخارج :شهاده وفاتى انكتبت ياااارب
ف الصبح يصل قاسم الى منزله عباره عن قصر يدل على الفخامه والرقى
قاسم :روعه روعه اصحى احنا وصلنا
روعه :انا فين
قاسم :اصحى بقا زهقتينى انزلى يلا
روعه وهيا مبهوره بذاك القصر :دا بيتك
قاسم :اه هندخل النقاب ميترفعش حتى قدام امى تدخلى تبوسى ايدها رجيلك اول متخطى القصر دا مش هتخرج منه غير ب إذنى انا فهمتى
روعه :انا محبوسه
قاسم :ولسه يلا تدخل
ليدخل قاسم بهيبته المعتاد عليه ليحضن ولدته :وحشتينى ي امى
سانيه :وانت كمان ي ولدى
سانيه :دى عروستك
قاسم وهو ينظر الى روعه :تعالى سلمى على الحجه وبوسى ايدها
سانيه :تعالى ي بتى
روعه وهيا تتقدم بخطوات بطيئه :السلام عليكم
تكتفى بمصافحتها دون تقبيل يديها
قاسم وهو ينظر اليها :بوسى ايدها
سانيه :بشويش عليها ي ولدى بكره تتعلم عوايدنا
لتنظر شابه ف مقابل عمره تتجه الى قاسم :الف حمدلله على السلامه
قاسم :ازيك ي فاطمه
فاطمه :بخير طول ماانا شايفاك
فاطمه :مش تعرفنا
قاسم وهو يشير الى روعه :دى روعه مراتى
وهو يشير الى فاطمه :ودى فاطمه مراتى
روعه وفاطمه :اااااااى
اى الى ممكن يحصل ؟
